فراز 5 از دعای 51 ( گدایی در پیشگاه پروردگاری که بخیل نیست )

هر آنگه دست خود را بر گدايى به سويت باز كردم يا الهى نكردى تو دريغ از من به انعام و هر لحظه به من كردى تو اكرام كه رو آورده‌ام بر خانه‌ى تو تو بودى مهربان با بنده‌ى تو و همواره دعايم را شنيدى روا شد حاجتم زان نااميدى هميشه نعمتت شد دستگيرم هميشه ياد تو بوده ضميرم كه نام تو مقدس هست و محبوب ز حقم هر چه كردى بود آن خوب كه جز بر مرحمت نام دگر را ندارد تا بگويم بيشتر را

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.