فراز 5 از دعای 51 ( گدایی در پیشگاه پروردگاری که بخیل نیست )

اى خدائى كه بخل در آستان تو نبود و نيست و هرگاه سوال كردم بدون آن كه روى در هم كشى عطا فرمودى و مرا رهين منت خود ساختى، خدايا هر وقت اراده كردم و به سوى تو روى نياز آوردم تا مرا پذيرفتى توئى كه دعاهاى مرا مى‌شنوى و حاجت مرا برمى‌آورى و مسئلت ما را عطا مى‌كنى و در هر زمان نعمت تو بر دعاى من و تقاضاى من سبقت دارد، خدايا تو در نظر من بزرگى و ستايش شده زيرا كار تو احسان است و هر كار كنى مقبول و مشكور و پسنديده است‌

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.