فراز 5 از دعای 51 ( گدایی در پیشگاه پروردگاری که بخیل نیست )

خدايا! من آن هنگام كه از تو مسئلت كردم، تو را «بخيل» نيافتم، و چون آهنگ تو نمودم، تو را (عبوس و) «گرفته» نديدم، بلكه ديدم دعاى مرا مى‌شنوى، و خواسته‌هايم را عطا مى‌كنى، و ديدم نعمتهاى تو بر من، در هر حال از حالاتم، و هر زمان از وقتم، سرشار است، از اين رو، تو نزد من، ستوده‌اى، و احسانت پيش من، پسنديده مى‌باشد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.