فراز 5 از دعای 51 ( گدایی در پیشگاه پروردگاری که بخیل نیست )

محتاج نوازا، آنگاه كه نيازى بر تو آوردم، تو در بخشش خويش نه بخيل بودى و نه نوميدم ساختى. آن زمان كه رو به سوى تو آوردم، تو نه تنها روى از من برنتافتى، بلكه دعايم شنيدى، و آنچه خواستم بر من بخشيدى. در هر حال و احوال، در هر زمان و مكان، من نعمت تو را بر خويش فراوان يافتم. از اينرو اكرامت نزد من بسيار پسنديده، و احسانت نزد من بس نيكوست.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.