خداى من! هنگامى كه از تو درخواستى نمودم تو را بخيل نيافتم، و نه گرفته هنگامى كه آهنگ تو كردم، بلكه تو را شنوندهى دعايم يافتم، و نسبت به خواستههايم، عطا كننده، و نعمتهايت را بر خود فراوان يافتم در هر حال از حالاتم و هر زمان از زمانهايم، از اين رو تو در نزدم ستودهاى، و احسانت پيش من نيكو است.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.