اى اله من! به وقت خواستن، تو را بخيل و تنگنظر نيافتم، و هرگاه كه ارادهى تو كردم، تو را گرفته و در هم نديدم، بلكه تو را شنوندهى دعايم، و بخشنده نيازهاى خويش يافتم، و ديدم كه نعمتهاى تو در همه حال و در همه وقت، دربارهى من بسيار است. پس تو در پيش من ستودهاى و رفتارت با من نيكو و شايستهى سپاس است.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.