فارسی
فراز 7 از دعای 51 ( گذشت کننده از لغزش‌ها )
يَا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذَاهِبُ وَ يَا مُقِيلِي عَثْرَتِي ، فَلَوْ لَا سَتْرُكَ عَوْرَتِي لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِينَ ، وَ يَا مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ ، فَلَوْ لَا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِينَ ، وَ يَا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نِيرَ الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهَ ، فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خَائِفُونَ ، وَ يَا أَهْلَ التَّقْوَى ، وَ يَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى ، أَسْأَلُكَ أَنْ تَعْفُوَ عَنِّي ، وَ تَغْفِرَ لِي فَلَسْتُ بَرِيئاً فَأَعْتَذِرَ ، وَ لَا بِذِي قُوَّةٍ فَأَنْتَصِرَ ، وَ لَا مَفَرَّ لِي فَأَفِرَّ .
اى پناه من در وقتى كه تعدد راهها مرا خسته سازد و به زحمت اندازد، و اى كه از لغزشم درمى‌گذرى، كه اگر عيب‌پوشى‌ات درباره‌ام نمى‌بود، البته از رسواشدگان بودم، و اى كه با يارى‌ات تاييدم فرمودى، كه اگر يارى تو نسبت به من، صورت نمى‌گرفت، قطعا مغلوب مى‌شدم، و اى كه پادشاهان، در پيشگاهت يوغ مذلت بر گردن نهاده‌اند. (يوغ: چوبى كه بر گردن گاو و چارپا، به هنگام شخم مى‌گذارند. مترجم)، از اين رو، آنان از مظاهر قدرت و غلبه‌ات هراسانند، و اى «سزاوار و اهل تقوا» (يعنى: با پرهيزگاران، الفت دارى. يا: از هر ناپسندى، مصون و محفوظى. يا: شايسته‌اى كه در پيشگاه تو تقوا پيشه كنند. مترجم)، و اى كه نامهاى نيكو، مخصوص تو است! از تو مى‌خواهم كه مرا ببخشى، و بيامرزى، زيرا من، بى‌گناه نيستم و بدين سبب نمى‌توانم در برابر موآخذه‌ات دليل بياورم (و عذر بخواهم)، و نيرومند نمى‌باشم پس نخواهم توانست غلبه كنم، و گريزگاهى ندارم كه بگريزم،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
