فارسی
فراز 7 از دعای 51 ( گذشت کننده از لغزش‌ها )
يَا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذَاهِبُ وَ يَا مُقِيلِي عَثْرَتِي ، فَلَوْ لَا سَتْرُكَ عَوْرَتِي لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِينَ ، وَ يَا مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ ، فَلَوْ لَا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِينَ ، وَ يَا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نِيرَ الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهَ ، فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خَائِفُونَ ، وَ يَا أَهْلَ التَّقْوَى ، وَ يَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى ، أَسْأَلُكَ أَنْ تَعْفُوَ عَنِّي ، وَ تَغْفِرَ لِي فَلَسْتُ بَرِيئاً فَأَعْتَذِرَ ، وَ لَا بِذِي قُوَّةٍ فَأَنْتَصِرَ ، وَ لَا مَفَرَّ لِي فَأَفِرَّ .
اى جان پناه من در آن هنگام كه راههاى گوناگون مرا در يافتن راه رستگارى به رنج و سختى مى‌افكنند. اى بخشنده‌ى گناه من، اگر تو زشتى‌هاى مرا از چشم مردم نمى‌پوشاندى، من از رسوايان بودم. اى آن كه با يارى خود مرا توانايى بخشيدى، اگر يارى‌ام نمى‌كردى، از شكست‌خوردگان بودم. از آن كه پادشاهان در پيشگاه تو يوغ ذلت و خوارى را بر گردن نهاده‌اند و از قدرت و سختگيرى‌ات هراسان‌اند. اى آن كه پرهيزگارى بندگان را سزاوارى، و اى آن كه نام‌هاى نيكو دارى، از تو مى‌خواهم كه مرا ببخشايى و بيامرزى؛ زيرا نه بى‌گناهم كه روى عذرخواهى داشته باشم، نه نيرويى دارم كه بر تو پيروز شوم، و نه گريزگاهى كه بدان بگريزم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
