فراز 8 از دعای 51 ( گناهانی که انسان را به ذلّت و خواری می‌نشاند )

و از تو مى‌خواهم كه از لغزش‌هاى من درگذرى؛ و از گناهانى كه باعث گرفتارى من شده و با احاطه كردن من به نابوديم كشانده‌اند، از درگاه تو پوزش مى‌طلبم و (و از تمامى آن‌ها) بيزارى مى‌جويم و در نهايت پشيمانى از دست آن‌ها به درگاه تو پناه مى‌جويم، پس توبه‌ى مرا بپذير. (بارالها!) به درگاه تو پناه آورده‌ام پناهم ده، به (آستانه رحمت) تو روى آورده‌ام (پس دست در بر سينه‌ى من مگذار و) زار و خوارم مساز، به گدايى آمده‌ام (از احسان خويش) محرومم مكن، به رشته‌ى (محبت و رحمت) تو چنگ زده‌ام. به اين و آنم وامگذاتر و نظر (عنايت) خويش را از من بر مدار، (حاجت خود را) از تو مى‌خواهم و از تو مى‌خواهم و از تو درخواست مى‌كنم، از درگاه خويش نااميدم باز مگردان.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.