فراز 8 از دعای 51 ( گناهانی که انسان را به ذلّت و خواری می‌نشاند )

از تو مى‌خواهم كه از گناهانم در گذرى، و از آن گناهان كه مرا در بند خود كرده و از همه سو احاطه نموده و از پرتگاه نابودى فرو افكنده است، پوزش مى خواهم. اى پروردگار من، از گزند آن معاصى، توبه كنان به سويت گريخته‌ام، پس توبه‌ام را بپذير. به درگاهت پناه آورده‌ام، پس پناهم ده. از تو پناه مى‌جويم، پس مرا خوار مساز. نيازخواه توام، پس نعمت خويش را از من دريغ مدار. در تو آويخته‌ام، پس دستم را رها مكن. خواهان لطف توام، پس نوميدم برمگردان.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.