منزه و پاكى تو! (از اينكه عقول و خردها درك كند قدرت و توانائيت را كه از آثار آن اينست كه) مرگ را بر همهى آفريدگانت: آنكه تو را يگانه دانست و آنكه به تو كافر شد مقدر كردهاى، و همه (تلخى) مرگ را چشنده هستند (مشقت و رنج آن را دريابند) و يكسره به سوى تو بازگردند (روز قيامت براى پاداش يا كيفر برانگيخته شده گرد آيند، اشاره به قول خداى تعالى «س 29 ى 57»: كل نفس ذائقه الموت ثم الينا ترجعون يعنى هر كسى مرگ را چشنده است و پس از مرگ به سوى ما بازمىگرديد) پس تو جاويد و برترى (از اينكه در ذات و صفات و افعال مانندى داشته باشى) جز تو خدائى نيست يگانهاى كه براى تو شريكى نمىباشد
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.