منزهى تو!، همه آفريدگانت را به مرگ، محكوم ساختهاى: چه آن كس كه تو را به توحيد، بستايد، و چه آن كه تو را انكار نمايد، و همه آنان چشندهى مرگند، و يكسره به سوى تو باز مىگردند، پس تو از هر عيب و نقص، منزهى، و از همگان برترى، معبودى نيست جز تو، تنها و بىشريكى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.