به درگاه تو اى مولاى من! بندهاى باشم كه نفس غفلت زدهام با آرزوهاى بسيارم بازى مىكند. عقل من شكست خورده و قلب من به فتنهى لذتها و نعمتها افتاده و فكر من از ادراك حوادث آينده كوتاه است.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.