پس اى مولاى من! از تو درخواست مىكنم مانند درخواست كسى كه به سبب آرزوهاى طولانى، به كارهاى بيهوده پرداخته، و بدنش به علت تنپرورىاش غافل (و بىخبر و بىتحرك)، و دلش در نتيجهى بسيارى نعمتهايش گرفتار، و انديشهاش در فرجام كارش كم است،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.