(درخواست مىكنم) همچون درخواست كسى كه لشگر آرزو، به چيرگى بر او تاخته، و هواى نفس، گرفتارش ساخته، و دنيا بر او دست يافته، و مرگ بر وى سايه انداخته است، مانند درخواست كسى كه گناهانش را فراوان دانسته، و به خطاى خود، اعتراف كرده است، درخواست كسى كه پروردگار، و سرپرست و يارى جز تو، ندارد، و هيچ كس، او را از (كيفر) تو نجات نمىدهد، و پناهى براى وى جهت فرار از تو، جز آستانت نمىباشد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.