و (اين) درخواست كسى است كه آرزو بر او چيره شده و هواى نفس، فريبش داده و (گرفتارىهاى) دنيا اسيرش كرده و مرگ بر سر او سايه افكنده است، اعتراف مىكند، درخواست كسى كه جز تو پروردگارى ندارد، و سرپرستى جز تو برايش نيست و براى خود نجات دهندهاى جز تو نمىشناسد، و پناه و پناهگاهى جز راهى كه به تو مىانجامد (در پيش رو) ندارد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.