فراز 4 از دعای 53 ( اعتراف به خطاها در درگاه الهی )

اى مولاى من، بر من ناتوان كه به روى درافتاده‌ام و بر لغزش من رحمت آور و از نادانى من به شكيبايى خويش درگذر و به احسان خود، بدكردارى مرا ببخشاى، كه من به گناه خود اعتراف و به خطاى خويش اقرار دارم اينك من سر بر آستان تسليم، در قبضه‌ى فرمان تو. بر سالخوردگى من ببخشاى و به سپرى شدن روزگار من رحمت‌آور، اى مولاى من، به نزديكى پايان زندگانى‌ام و به ناتوانى و مسكنت و بيچارگيم به چشم عنايت بنگر