خدايا، من اينك مانند كسى هستم كه سخت نيازمند گرديده و نيرو و توانش رو به ضعف نهاده و گناهانش فراوان شده است؛ همچون كسى كه جز تو براى درمان نياز خود فريادرسى نمىبيند، و براى ضعف خود نيرودهندهاى، و براى گناهانش آمرزندهاى. اى صاحب بزرگى و بزرگوارى، از تو مىخواهم كه مرا به كارى توفيق دهى كه هر كس آن را انجام دهد، تو دوستش مىدارى، و يقينى ببخش كه هر كس در جريان نافذ بودن فرمانت به حقيقت آن يقين برسد، از آن بهرهمند شود.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.