صبح كرديم و همهى اشياء يكسره صبح كردند در حالى كه همگى ملك توايم. از آسمان گرفته تا زمينش، و هر چه در هر يك از آن دو پراكندهى ساختهاى ساكن و جنبندهاش، ثابت و سيارش، و آنچه در هوا برآمده، و آنچه در زير خاك پنهان شده.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.