فراز 9 از دعای 6 ( اداره جهان آفرینش )

ز آفتها ستيزه‌ها رهيديم نشاط روز و آغازش بديديم‌ الهى اين زمينى را ز وسعت كه ما بر دوش او از لطف رحمت و هم اين آسمان خوب و زيبا كه چتر نيلگونش بر سر ما كه شبها روزها از نورهايش ز ظلمتها رها لطف و صفايش خلاصه كارگاه آفرينش به هر نقشى كه دارد او ز بينش سپيد و يا سياه و زشت و زيبا همه مخلوق تو در كل دنيا

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.