(خدايا!) به صبح درآمديم و همگى اشيا و آفريدگان، يكسره، از آسمان و زمين و آنچه در اين دو عرصه پراكندهاى: ساكن و تكاپوگر، ثابت و سيار، و آنچه در هوا برآمده است، و نيز آنچه در دل زمين نهان است، همه و همه به صبح درآمديم، در حالى كه در ملك تو و در ولايت تو به سر مىبريم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.