فراز 5 از دعای 7 ( بلاهایی که سنگینی آن انسان را به زحمت می‌اندازد )

الهى آنكه در هر كار دانا و در انجام آن هستى توانا تو اين غم را كه دارد در دل من پريشانى ز خاطر حاصل من كه اين آشفتگى شد بر ضميرم تو آگاهى ز من دانى اسيرم تو مى‌دانى فشار آن چه بوده ز من تاب و توان از جان ربوده تو مى‌دانى كه طاقت طاق گشته به من اين مستمندى شاق گشته‌

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.