فراز 10 از دعای 8 ( پناه بردن به خدا از همه امور زشت )

خدايا رحمت تو بر محمد و آل محمد (ص)، پروردگارا مرا پناه ده از همه اين موانع و عوائق موفقيت و رستگارى و به رحمت خود همه مومنين و مومنات را از اين آفات مصون‌دار اى رحم‌كننده رحم‌كنندگان. الهى اگر نفسى به تو پردازم به حور و قصور كى نازم الهى جمال تراست باقى زشتند و زاهدان مزدور بهشتند الهى دعا به درگاه تو لجاجست چون تو دانى كه بنده به چه محتاجست الهى اگر تن مجرم است دل مطيع است و اگر بنده بدكار است كرم تو شفيع است الهى كاشكى عبدالله خاك بودى تا نامش از دفتر وجود پاك بودى دى آمد و نيامد از من كارى امروز ز من گرم نشد بازارى فردا بروم بيخبر از اسرارى نا آمده بودم به از اين بسيارى الهى همه از تو ترسند و عبدالله از خود زيرا كه از تو همه نيك آمد و از وى همه بد الهى اگر همه عالم باد گيرد چراغ مقبل نشسته نشود و اگر همه جهان را آب گيرد داغ مدبر شسته نشود بر ما از قبول خود درى بگشا كه ديگر بسته نشود الهى توانگران با زر و سيم سازند و درويشان با سخن و قسمنا سازند ديگران مست شرابند و من مست ساقى از ايشان فانى است و از من باقى است.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.