خدايا! پناه مىبرم به تو از باطن و درون زشت و از اين كه گناه كوچك را حقير بشماريم و از اين كه شيطان بر ما چيره گردد؛ يا آن كه روزگار، نگون بختمان سازد و يا آن كه پادشاهى و صاحب قدرتى بر ما ستم روا دارد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.