به تو پناه مىبرم مبادا كه در آخرت برايم آن افسوس عظيم پيش آيد كه چرا سفرم بىتوشهى ايمان بود، و گرفتار مصيبت و اندوه بىدينى و بىايمانى شويم، و اسير آن نگونبختى عظيم در آتش شدن، و راهى دوزخ گشتن و نوميد از پاداش بهشت گرديدن و غرق در كيفر قيامت شدن، شويم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.