حضرت زینب(س) بیش از دو سال پس از واقعه کربلا در قید حیات نبودند. حادثه کربلا سنگین بود و داغ هایی که به ایشان رسید بسیار جانکاه بود اما عظمت روحی حضرت زینب(س) شگفت آور است.

حضرت زینب(س) در شب یازدهم محرم -در حالی که حوادث بسیار سنگینی را دیده بودند و بر آن پیشامد صبر و استقامت کرده بودند- وقتی که تقریبا شب شده بود و لشگر کفر خوابیده بودند کنار خیمه های نیم سوخته نشستند و نماز شکر خواندند چون می دانستند بخاطر حادثه کربلا، خدا پاداش عظیمی برای اهل بیت(ع) مقرر کرده است.