یا عباس! چه برادر مددکاری برای ابی عبدالله(ع) بودی که نمونه ات نیست.

یک بار ابی عبدالله(ع) با قمربنی هاشم بلند صحبت نکرد. یک بار قمربنی هاشم همدوش ابی عبدالله(ع) در کوچه و خیابان راه نرفت، دائم یک قدم عقب تر بود. یک بار به او گفتند: آقا! یک بار هم برو شانه به شانه اش. گفت: نه. یک بار خود ابی عبدالله(ع) فرمود: برادر بیا شانه به شانۀ من حرکت کن. گفت: پدرم گفته تو پسر فاطمه هستی، من پسر علی هستم، تو کجا من کجا! حالات و برخوردهای ایشان برای گرایش باطنش بود.