คำสั่งเสียของท่านอิมามอะลี (อ.)

คำสั่งเสียของท่านอิมามอะลี (อ.)

“ฉันขอสั่งเสียต่อบรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลายให้มีการสำรวมตนต่อัลลอฮฺ (ซบ.) และจงอย่าละเมิดกับโลกนี้ถึงแม้มันจะละเมิดต่อพวกเจ้า และจงอย่าแสดงความเสียใจกับสิ่งที่สูญเสียไปจากพวกเจ้าในโลกนี้ จงพูดความจริง จงทำงานเพื่อผลการตอบแทน จงเป็นศัตรูกับผู้อธรรม จงเป็นผู้ช่วยเหลือคนที่ได้รับความไม่เป็นธรรม ฉันขอสั่งเสียพวกเจ้าให้มีความยำเกรงต่ออัลลอฮฺ (ซบ.) จงทำงานของพวกเจ้าให้มีระเบียบ จงปรับปรุงแก้ไขเรื่องระหว่างพวกเจ้าให้ดี เพราะฉันเคยได้ยินท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮฺ (ซ็อล ฯ) กล่าวว่า การปรับปรุงแก้ไขเรื่องราวระหว่างพวกเดียวกันนั้นมีคุณค่าสูงกว่าการนมาซและการถือศีลอดโดยทั่ว ๆ ไป”เว็บไซต์ อิมาม อัลฮะซะนัยน์ (อลัยฮิมัสลาม)เพื่อคุณค่าและสารธรรมอิสลาม

“วัลลอฮฺ ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ (ซบ.) เรื่องลูกกำพร้า พวกเจ้าจงอย่าล้วงของที่อยู่ในปากของพวกเขาออกมา และจงอย่าให้เขาเหล่านั้นได้รับความสูญเสียอันเนื่องมาจากเกียนติยศของพวกเจ้า”

“วัลลอฮฺ ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ (ซบ.) เรื่องเพื่อนบ้านของพวกเจ้า พวกเขาคือคำสั่งเสียของนบีพวกเจ้า ท่านนบี (ซ็อล ฯ) ไม่เคยว่างเว้นจากการสั่งเสียในเรื่องของพวกเขาจนเราถึงกับคิดว่า ท่านจะมอบมรดกให้แก่พวกเขา”

“วัลลอฮฺ ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ (ซบ.) เรื่องอัล-กุรอานจงอย่าให้คนอื่นนอกจากพวกเจ้าถือปฏิบัติตามคำสั่งสอนของอัล-กุรอานล้ำหน้าพวกเจ้า”

“วัลลอฮฺ ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ (ซบ.) เรื่องนมาซ เพราะนมาซคือ เสาหลักแห่งศาสนาของพวกเจ้า”

“วัลลอฮฺ ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ (ซบ.) เรื่องบ้านของพระผู้อภิบาลของพวกเจ้า พวกเจ้าจงอย่าเหินห่างตราบที่พวกเจ้ายังมีชีวิตอยู่ เพราะถ้าบัยตุลลอฮฺถูกทอดทิ้ง พวกเจ้าก็จะไม่ดูแลกันและกัน”

“วัลลอฮฺ ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ (ซบ.) เรื่องการต่อสู้ (การทำญิฮาด) ด้วยทรัพย์สิน ด้วยชีวิต และด้วยวาจาของพวกเจ้าในวิถีทางของอัลลอฮฺ (ซบ.) พวกเจ้าจงดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง จงเสียสละอย่างทุ่มเท จงระมัดระวังการหลบหนีและตัดขาด อีกทั้งจงอย่าละทิ้งการสอนให้ทำความดีและห้ามปรามการทำความชั่ว มิฉะนั้นความชั่วของพวกเจ้าจะครอบงำพวกเจ้า เมื่อนั้นการวิงวอนขอพรของพวกเจ้าต่อพระองค์จะไม่ถูกตอบรับ”

จงยึดสายเชือกแห่งอัล-กุรอาน และจงนำกุรอานไว้เพื่อสั่งสอน และจงนำหลักการที่อัล-กุรอานอนุมันติไว้มาปฏิบัติ และจงละเว้นทุกอย่างที่อัล-กุรอานได้ห้ามไ้ว้ จงเชื่อในสิ่งที่เป็นความจริง จงเปรียบเทียบสิ่งที่เกิดและผ่านมามาแล้วบนโลกนี้กับสิ่งที่ยังคงเหลืออยู่ ถึงแม้ว่าจะคล้ายคลึงกัน แต่สิ่งที่มาที่หลังย่อมตามสิ่งที่มาก่อนทันเสมอ สรรพสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ล้วนสูญสลายและแยกจากกัน และจงให้เกียรติกับพระนามของอัลลอฮฺ (ซบ.) อย่ากล่าวถึงพระองค์นอกจากสิ่งที่เป็นสัจจะ จงคิดถึงความตายและเรื่องราวหลังจากความตายให้มาก และจงอย่างตั้งใจกับความตายอย่างเด็ดขาดจนกว่าจะอยู่กับเงื่อนไขที่มั่นคงแล้ว จงระมัดระวังการงานทุกอย่างที่เจ้าของงานนั้นพึงพอใจเพื่อตนเอง แต่เป็นที่รังเกียจสำหรับมุสลิมทั่วไป จงระมัดระวังการงานต่าง ๆ ที่กระทำในที่ลับและเป็นที่น่าละอายแก่ใจที่จะกระทำงานนั้นในที่เปิดเผย และจงระมัดระวังงานทุกประเภทที่เจ้าของงานถูกถามถึงแล้วเขาแสดงความรังเกียจหรือแก้ตัว จงอย่าทำตัวให้ตกเป็นเป้านิ่งเนื่องจากพูดพล่าม และจงอย่าพูดกับประชาชนทุกเรื่องที่เจ้าได้ยินได้ฟังมา เพราะเรื่องต่าง ๆ มีทั้งความจริงและความเท็จมากมาย จงหนักแน่นด้วยความอดกลั้น จงหลีกเลี่ยงการใช้อำนาจ จงมีความอดทนละใจเย็นเมื่อยามโมโห จงผ่อนปรนเรื่องการบริหาร (ในยามที่อำนาจการปกครองอยู่ในมือของเจ้า) จงลงโทษตัวเอง และจงปรับปรุงความโปรดปรานทุกอย่างที่อัลลอฮฺ (ซบ.) ทรงประทานให้แก่เจ้าให้ดี จงอย่าทำลายความโปรดปรานที่อัลลอฮฺ (ซบ.) ทรงประทานให้เจ้าสูญเสียไป  จงทำให้เป็นที่ประจักษ์แก่ตัวเองว่า ทุกอย่่างเกิดขึ้นและเป็นไปตามการที่อัลลอฮฺ (ซบ.) ได้ทรงไปรดปรานให้แก่เจ้า”

            “จงรู้ไวเถิดว่า ผู้ศรัทธาที่มีคุณธรรมมากที่สุดต้องเสียสละและทุ่มเทชีวิตและทรัพย์สินของตน เพราะไม่ว่าเจ้าจะเสียสละสิ่งของที่ดีมากเท่าใดสิ่งของเหล่านั้นก็จะดำรงอยู่กับเจ้าเสมอ การใดก็ตามที่เจ้าชักช้ามันจะกลายเป็นความดีงามสำหรับคนอื่นไปเสมอ จงระมัดระวังการเป็นเพื่อนกับคนที่มีความคิดอ่อนแอและมีงานที่น่ารังเกียจ เพราะเพื่อนย่อมเป็นตัวอย่างของเพื่อนเสมอ จงอาศัยอยู่ในแหล่งอาศัยที่มีคนหมู่มากเพราะที่นั่นเป็นศูนย์รวมของบรรดามุสลิม จงระมัดระวังความดื้อดึงหลงลืมอวดดีและความตระหนี่ถี่เหนียวในการส่งเสริมการเชื่อฟังปฏิบัติตามอัลลอฮฺ (ซบ.) จงให้ความเห็นสั้น ๆ กับเรื่องใดก็ตามที่เป็นประโยชน์แก่เจ้า จงระมัดระวังเรื่องการนั่งสนทนาตามตลาด ร้านค้า ร้านกาแฟเพราะมันเป็นแหล่งมั่วสุมของมารร้ายชัยฏอน และเป็นที่แสดงออกของความเลวร้าย จงมองคนที่เจ้ามีความเป็นเลิศมากกว่าเขาไว้ให้มาก เพราะนี่คือประตูบานหนึ่งของความสำนึกในพระกรุณาของพระผู้เป็นเจ้า จงอย่าเดินทางในวันศุกร์จนกว่าจะได้นมาซเสียก่อน ยกเว้นกรณีที่เป็นงานเสียสละเพื่อวิถีทางของอัลลอฮฺ (ซบ.) หรือเป็นภารกิจที่เร่งด่วนมีความจำป็นอย่่างยิ่ง จงปฏิบัตตามอัลลอฮฺ (ซบ.) ในทุกภารกิจการงานของเจ้า เพราะการปฏิบัติตามพระองค์คือ ความประเสริฐเลอเสิศยิ่งกว่าสิ่งใด จงเตือนตัวของเจ้าให้อยู่ในการเคารพภักดีและจงเป็นเพื่อนกับการเคารพภักดีนั้น จงอย่าใช้อำนาจบาดใหญ่ข่มเหงตัวเองและคนอื่น จงชดใช้นมาซที่ขาดหายหรือหลงลืมตามวาระของมัน จงระวังตนในการเป็นมิตรกับคนฝ่าฝืน เพราะคนชั่วย่อมกระทำความชั่วและถูกความชั่วร้ายติดตามเสมอ จงสำรวมตนต่ออัลลอฮฺ (ซบ.) จงรักบุคคลที่เป็นที่รักของอัลลอฮฺ (ซบ.) จงระวังความโกรธเพราะมันคือพลพรรคที่ยิ่งใหญ่ของอิบลิส”

วัลฮัมดุลิลลาฮิ ร็อบบิลอาละมีน วัสลามฯ

(คุฏบะฮฺนะฮฺญุล บะลาเฆาะฮฺ)

 ขอขอบคุณเว็บไซต์อัชชีอะฮ์