เรามีรีวายัตจากศาสดาท่านมุฮัมหมัด(ศ็อลฯ)กล่าวไว้ว่า :
اَشرافُ أُمَّتی أصحاب اللّیل
“ผู้ที่ประเสริฐที่สุดในอุมมัต(ประชาชาติ)ของฉัน คือ ผู้ที่ทำการนมาซชับ(นมาซยามค่ำคืน)”
บุคคลที่ประเสริฐในโลกดุนยานี้ คือ ใคร ?
คือ บุคคลที่มีบ้านใหญ่โต มีอำนาจ มีรถ และอะไรต่ออะไร ฯลฯ เรียกบุคคลเหล่านี้ว่า “ผู้มีเกียรติของชาติ”
แต่ว่าในวันกียามัต ผู้ที่มีเกียรติ คือ เหล่าบรรดาบุคคลที่เขานั้นทำการนมาซชับ ในโลกนี้ตอนนี้ เขาลุกขึ้นในทุกค่ำคืน จงทำสิ่งนี้ให้เป็นกิจวัตรในชีวิตของเรา เมื่อเข้าสู่ช่วงเวลากลางคืนก็จงนอนเร็วๆจนเรานั้นสามารถที่จะเป็นบุคคลที่ ตื่นในเวลาซะฮัร แต่ทว่าฉันจะพูดกับบุคคลที่ไม่ใช่นักเรียนศาสนานักเรียนศาสนาพวกเขานั้นตื่น ในเวลาซะฮัร
กล่าวกันว่า : ในยุคอดีตบรรดาครูบาอาจารย์จะถามกับนักเรียนของตนเองว่า : ตื่นนมาซชับหรือไหม ?
นักเรียน : ตื่นครับ 2 ชั่วโมงก่อนอาซานศุบฮ์
อาจารย์กล่าวว่า : “น้อยไป”
สมัยก่อนเป็นเช่นนี้ ตอนนี้สำหรับเราตื่นก่อนอาซานครึ่งชั่วโมงหรือ 45 นาทีก็เป็นการดีแล้ว
»» ใครก็ตามที่เขาไม่ซะฮัร(ไม่ตื่นในยามค่ำคืน) เขาก็จะไม่รู้จักกับตัวเอง
