ความมั่นใจในตัวเองที่ไม่ขัดต่อหลักคำสอนของอิสลาม
ผลสำเร็จด้านหนึ่งของการศึกษาทางด้านวิทยาศาสตร์และจิตวิทยา คือ ทำให้มนุษย์มีการจัดการที่ดีขึ้นกับตัวเอง เพราะมันได้เน้นหนักในเรื่องความมั่นใจในตนเองแต่ในทางกลับกัน หลักคำสอนของอิสลาม จริยธรรมและตรรกะ เน้นว่าเราจะต้องไว้วางใจในอัลลอฮ์(ซบ.)แต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น ไม่ใช่วางใจในตัวเอง
จะเห็นว่าทั้งสองมุมมองนี้ขัดแย้งกันโดยสิ้นเชิง แต่ก่อนที่เราจะตัดสินว่าความมั่นใจในตัวเองของเราขัดหรือไม่ขัดต่อหลักคำสอนของอิสลามนั้นเราจะต้องมาทำความเข้าใจ คำว่า “มั่นใจในตัวเอง” จากคำนิยาม หรือ คำจำกัดความ 2 ข้อนี้เสียก่อน
1.ความมั่นใจในตัวเอง ของผู้ที่มีความเข้าใจในความสามารถ ศักยภาพของตัวเองและพึ่งพาความสามารถที่มีอยู่ในการพยายามตอบสนองต่อความต้องการของตนเอง เพื่อให้บรรลุถึงตัวตน ที่แท้จริงของความเป็นมนุษย์ ความมั่นใจในตนเองเช่นนี้ ไม่ได้ขัดต่อหลักคำสอนของอิสลามและจิตวิญญาณแห่งความไว้วางใจในอัลลอฮ์ (อ) ของเขา ประโยชน์ของความมั่นใจในตัวเองแบบนี้ สามารถกล่าวด้วยคำสำคัญทางศาสนาสองคำคือ : เป็นความมั่นใจในตัวเองที่ตั้งอยู่บนความรู้ของตนเอง และความรู้ที่เป็นเราะฮ์มัตจากอัลลอฮ์ (ซบ) ซึ่งเป็นแบบที่เหมาะสมในการนำมาใช้
2 ความมั่นใจในตัวเองของผู้ที่ถืออีโก้ หรือยึดตัวเองเป็นใหญ่ นั่นคือ การพึ่งพาในความสามารถและในความรู้ของตนเองเพียงอย่างเดียว เพื่อพัฒนาไปสู่ความทะเยอทะยาน ในการตอบสนองความต้องการของตัวเอง ปฏิบัติราวกับว่าตัวเองเป็นแหล่งที่มาสุดท้ายของความเป็นอยู่ที่ดีและการประสบความสำเร็จสูงสุด ความมั่นใจในตัวเองแบบนี้ไม่เพียงแต่ขัดแย้งกับหลักคำสอนของอิสลาม แต่มันเป็นแค่ภาพลวงตา ความเพ้อฝันและจินตนาการของความมั่นใจในตนเองเท่านั้น ซึ่งแท้ที่จริงแล้วมันเป็นความมั่นใจในตัวเองที่น่ารังเกียจ เพราะเป็นการยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางและมีความมั่นใจในตัวเองมากเกินไป
ความมั่นใจในตัวเองแบบนี้ถูกกล่าวไว้โดย ท่านอิมามอาลี(อ) ว่า " ผู้ใดก็ตามที่ไว้วางใจในตัวเอง เขาจะถูกทรยศอยู่บ่อยครั้ง "
โดย ซะฮ์รอ นูรอัยนี
ขอขอบคุณเว็บไซต์อะฮ์ลุลบัยต์
