رمضان و قرآن
از معانی رمض بارش شدید باران، پیش از شروع پائیز است، گفته شده نام‌گذاری ماه روزه به رمضان به خاطر این است، که در سراسر این زمان محدود که گاهی بیست و نه، و زمانی سی روز است، رحمت ویژه الهیه، و فیوضات خاص ربانیه، هم چون باران فراوان ابتدای پائیز بر بندگان، و عباد حضرت رب العزه به سبب شایستگی و لیاقتی که محصول روی آوردن به روزه، این عبادت پر منفعت، و حرکت به سوی رضا و قرب محبوب است نازل می‌شود، و شجره وجودشان را در زمین معنوی این ماه پربرکت رشد داده، و در این بلد طیب به اذن خداوند به صورت شجره طیبه و شجره مبارکه به ظهور می رساند.
رمضان ماهی است مبارک، فضای امنیت از خطرات ابلیسی، سبب سلامت جسمی و روحی ، طریق سلوک الی‌الله ، ماه آمرزش،ماه نظر ویژه حق به روزه‌داران، تائبان، شب زنده داران، نیکوکاران، و عاشقان ارزش‌ها و کمالات است.
رمضان ظرف سه حقیقت
شرافت و کرامت و عظمت این ماه، در پیشگاه پروردگار جهان امری خاص است، و از میان دوازده ماه قمری تنها نام این ماه «رمضان» در قرآن مجید در آیه 185 سوره بقره آمده است.
رمضان ظرف سه حقیقت است: 1- روزه ، 2- شب قدر 3- قرآن.
روزه
پروردگار به خاطر رحمت و لطفش به بندگان، روزه ی این ماه را بر بندگانش واجب نموده، و ثواب و آثار عظیمی بر آن مترتب نموده ، و آن را سپر از آتش دوزخ در قیامت قرار داده است، چنان‌که پیامبر اسلام به مسئله اشاره فرموده است:
الصوم جنة من النار
روزه علاوه بر ایجاد حرکت آدمی به سوی مقامات معنوی انسان را به سوی سلامت از بسیاری از بیماری‌های جسمی پیش می‌برد، همان گونه که در روایات این معنا مطرح است:
صوموا تصحّوا
روزه بگیرید تا سلامت یابید، و امراض از بدنتان فراری شود، و زندگی بانشاط پیدا کنید، و در سایه سلامت به فعالیت‌های مثبت، و کارهای خیر، و عبادت الله و خدمت به خلق الله و رساندن خود به رضایت الله بپردازید.
روزه روح را تلطیف، اراده را قوی، و غرائز و امیال را به تعدیل، و دل را به نور حق منور می‌کند، و دیده قلب را برای تماشای مناظر ملکوت باز، و انسان را اگر به تقوای مطلوب «لعلکم تتقون» که نتیجه روزه است، دست یابد به مرز کشف و شهود می‌رساند.
روزه اگر شرایط معنوی اش رعایت شود حجاب و حائلی بین انسان و آتش سوزنده شهوات غیر معقول، و امیال و خواسته‌های غیرمنطقی است، اگر روزه نبود ارزش‌های انسانی و اخلاقی مصون از سوختن در آتش شهوات نبود، و قطعاً کسی که در دنیا در آتش دوزخ شهوات بسوزد در آتش جهنم قیامت خواهد سوخت.
الدنیا مزرعة الاخره
محصولات مثبت و منفی قیامت ظهور کشت و زرع انسان در دنیاست.
شیطان یعنی هر گمراه‌کننده ای که جز قطع رابطه آدمی با خداوند و فرهنگ سعادت بخشش را نمی‌خواهد ، و با وسوسه و سفسطه و مغلطه کاری‌اش ، همراه با ابزاری که چون ماهواره، سایت، مجلات، فیلم‌های هالیوودی، و رسانه‌های صهیونیستی در اختیار دارد به این قصد است که کاخ انسانیت و سرای آدمیت را تخریب کند، از انسان موجودی برده ی شکم و شهوت بسازد، و نهایتاً آدمی را از ملکوت به ملک و از عرش به فرش و از نور به ظلمت براند، تا در خدمت زر و زور و قدرتش درآید، و غلام حلقه بگوش او گردد، و برای او به زیان خود و مملکت و ملتش کار کند، و همة راه‌ها را برای ورود به عرصه زندگی خود و مردمش باز کند، هدف دیگری ندارد، وقتی انسان در ماه رمضان روی به سوی خدا کند و در پناهگاه و حصار روزه درآید، و در عرصه گرسنگی و تشنگی و خود نگهداری از امور مادی صرف قرار گیرد، و با دوری از مفطرات هم رنگ ملکوتیان شود، و لذت عبادت و صیام و قیام را بچشد، و از طریق شنیدن معارف حقه در مجالس الهیه به حلال و حرام و عمل صالح و اخلاق حسنه آشنا گشته به آراستن خود به آن حقایق اقدام نماید، از دسترس شیطان خارج می‌شود، و از خدمت به او لشگر پیاده و سواره اش، و پیروی از فرهنگش، و فروختن دین و ملت و کشورش مصون می‌ماند به راستی
الصوم جنه من النار
روزه‌دار که روزه ای خالصانه تدارک می‌بیند، از آتش غفلت، حرام خوری، پایمال ساختن حقوق مردم، بداخلاقی، بد عملی، نیت سوء، غصب مال مردم، رشوه، اختلاس، جاسوسی به نفع بیگانگان، و به ضرر مردم و کشورش در امان می‌ماند، و روزه مانع می شود که در چنین آتشی که شعله‌هایش همه کمالات را می‌سوزاند بسوزد شیطان با اسلحه روزه و دیگر سلاح‌های معنوی قابل شکست دادن و دور کردن و طردنمودن است .
امام عارفان، چراغ قلب عاشقان، امیر مؤمنان علی علیه‌السلام می‌فرماید از پیامبر پرسیدند، چه کنیم که شیطان یعنی هر جرثومه خبیث و گمراه‌کننده از ما دور شود؟ فرمود: الصوم یسوّد وجهه، والصدقه تکسر ظهره ، والحب فی الله و المواظبته علی العمل الصالح یقطع دابره، والاستغفار یقطع و تینه:
روزه رویش را سیاه و چهره‌اش را نزد آدمی از اعتبار می‌اندازد، و شخصیت کاذبش را نابود می‌سازد، صدقه که نشان از کرامت روحی، و محصول جود و کرامت، و دوری از بخل، و کلید حل مشکلات مردم است قدرتش را درهم می‌شکند، و محبت و مهرورزی به همگان به خاطر خدا و جلب رضایت او، و ایجاد حوزه جاذبه برای کشاندن مردم به عرصه پاکی و دین‌داری صحیح، و نیز مواظبت پیوسته بر انجام کارهای شایسته ریشه اش را قطع می‌کند، و چتر شرش را از سر شما برمی‌دارد،و طلب آمرزش از خداوند، برای پاک شدن پرونده از سیاهی های گناهان و خطاها، و زشتی‌ها و معاصی رگ قلبش را پاره می‌کند.
حضرت باقر علیه‌السلام از پیامبر اسلام روایت می‌کند که آن حضرت به جابربن‌عبدالله فرمود: ای جابر این ماه رمضان است، کسی که روزهای آن را روزه بگیرد، و بخشی از شب آن را به عبادت و بندگی بگذراند، و شکم و غریزه جنسی را از هر نوع حرامی حفظ نماید، و زبانش را « از بیست گناهی که فقط مربوط به زبان است» نگه‌دارد، از همه گناهانش چون بیرون آمدن از ماه رمضان بیرون می‌آید، جابر به پیامبر گفت: چه نیکو سخنی است سخنی که گفتید؛ حضرت فرمود: چه شرایط سخت و سنگینی است که باید روزه‌دار رعایت کند.
شب قدر
هر یک از روزها و شب‌های ماه مبارک رمضان به تنهایی روزگار عظیمی است، بهره هایی که در روز و شب ماه رمضان به روزه‌دار می‌رسد، احدی قدرت ارزیابی آن را ندارد ، این ماه با عظمت ظرف شبی است که قرآن مجید از آن شب تعبیر به قدر می‌کند : لیلةالقدر
آن شب از نظر معنویت و نورانیت، و ویژگی بهتر از هزار ماه است، یعنی قدرت نوری و معنوی آن بیش از سی هزار شبانه‌روز است، به عبارت روشن‌تر و به زبان روز، اگر هر یک شب ماه رمضان در عالم معنی دارای یک ولت برق است، شب قدر دارای سی هزار ولت برق است، اگر انسان بتواند شب قدر را قدردانی کند، و در آن به معرفتش نسبت به حق و تا حدودی به معارف الهیه و عبادت خالصانه اش بیفزاید، چون حر بن یزید ریاحی که خود را با سرعتی بیش از سرعت نور از پایین‌تر از طبقات دوزخ خود را به عالی‌ترین درجات رسانید، قطعاً می‌تواند با سی هزار ولت نور معنوی که موتور انسانیتش است را با آن به کار می‌اندازد به عالی‌ترین مقامات معنوی و لقاء حق و قرب الهی و رضوان الله برساند.
شب قدر، زمان ارتباط با قرآن به هنگام قرآن به سر گرفتن است، که قرآن به سر گرفتن به معنای تسلیم جدی به کل قرآن و شبی است که باید قرآن را روی قلب که نیروی فهم انسان است گذاشت، به صورتی که دیگر آن را از قلب برنداشت. تا قلب و این خانه باعظمت از بیگانگان، شیاطین، نامحرمان خالی شود، و کرسی حکومت قرآن بر آن مسلط گردد.
شب قدر، شب توسل به پیامبر، صدیقه کبری و دوازده امام معصوم و رهبر الهی مسلک و ربّانی است، که لازم است از طریق این توسل برابر با گنجایش و ظرفیت وجود کمالات چهارده معصوم اعم از عقاید و اعمال و اخلاق را به خود انتقال داد.
اگر این آثار را نتوانیم از شب قدر به دست آوریم پس شب قدر را به تاریکی گذرانده، و با آن چون شب‌های دیگر معامله کرده و از این تجارت خانه که سودش ابدی و ربح و منفعتش جاودانی است بهره‌ای نبرده و به خسارت در تجارت دچار شده‌ایم.
قرآن
رمضان ظرف قدر، و شب قدر که بهتر از سی هزار شب از نظر معنوی است شب نزول کامل قرآن از عالم غیب به شهود از ملک به ملکوت است.
بحث نزول قرآن در شب قدر « انا انزلناه فی لیله القدر» از آسمان علم حق به لوح محفوظ، از لوح محفوظ به وجود نورانی امین وحی، از امین وحی به قلب پیامبر بحثی بسیار گسترده، پیچیده، معنوی، و عرفانی است که قطعاً یک مقاله گنجایش آن را ندارد.
علاوه بر این بحث دربارة قرآن، مفاهیم و مصادیق آن، اشارات، لطایف، حقایق و معارف، در رشته‌های گوناگون علمی که در آن فقط برای اثبات توحید و راهنمایی به سوی دنیا و آخرت است، تالیف و تصنیف صدها کتاب لازم دارد، لذا در خور مقاله‌نویسی به عناوینی هر چند اندک، دربارة جایگاه قرآن در زندگی انسان اشاره می‌کنم:
هدایت گر همه انسان‌هاست، تدبر در آن از واجبات شرعی و اخلاقی است، هشداردهنده به نتایج سوء بدرفتاری ها و اعمال شیطانی است، قرآن منبع قانون و قانون‌گذاری است، حاوی احسن القصص است، کتابی استوار و حکیم، قرآن روشنگر حقایق است، قرآن در همه امورش عظیم است، راهنمای به استوارترین راه است، بشارت دهنده به مؤمنان به پاداش کبیر است، ، حاوی حقایق متنوع و گوناگون است، شفا و درمان بیماری‌های فکری، روحی و معنوی است ،و… که هر یک از این عناوین از آیه‌ای از آیات قرآن گرفته شده، و تفسیر هر کدامش کتابی قطور به وجود می‌آورد، امیدوارم در مقالات بعدی که برای مجله وزین پاسدار اسلام به توفیق حق می‌نویسم بتوانم به عنوان ادای کمترین حق گوشه از پرونده نورانی این عناوین را برایتان بازخوانی کنم.
7/4/91
خادم قرآن- حسین انصاریان
منبع : پایگاه عرفان
