اثرگذارى مهرورزى بر گناه‏كاران

 روحانى عالم و دانشمندى را مى شناختم كه در تهران معروف به معلم اخلاق و معنويت بود . بسيارى از پاكان و پرهيزكاران تهران به او ارادت مى ورزيدند و در نماز جماعت و درس هاى اخلاقى او شركت مى كردند .
من هنگامى كه آن انسان والا را درك كردم در سنين ميان چهارده و پانزده بودم و توفيق آشنايى و شركت در محضر او را نيافتم .
يكى از ارادتمندانش پس از سال ها از درگذشت او برايم نقل كرد كه روزى چند نفر مؤمن مشتاقانه به زيارت او آمدند ، پرسيد : هدف شما از آمدن نزد من چيست ؟ گفتند : بر اساس روايتى كه مى گويد زيارت عالم و نظر به چهره او عبادت است ، به محضر شما آمديم ، فرمود : شما كه به توفيق خدا اهل ايمان هستيد و روز و شبى بر شما نمى گذرد مگر اين كه از طريق رفتن به مسجد و مجالس مذهبى عالمى را زيارت مى كنيد اگر مى خواهيد كارى بسيار مثبت و با ارزش انجام دهيد ، در خيابان هاى پر از فساد تهران و كنار سينماها و كاباره ها برويد و هنرمندانه و با زبانى نرم و چهره اى گشاده ، گمراهان و افتادگان در وادى ضلالت و فساد را نزد من آوريد تا آنان را به حق و حقيقت راهنمايى كنيم و از اسارت شيطان نجات دهيم .
نسبت به گمراهان و اهل فساد دل بسوزانيد و به آنان ترحم كنيد و با به كار گرفتن مهر و محبّت ، آنان را از شرّ هواى نفس و شيطان هاى خطرناك برهانيد .
از اميرالمؤمنين عليه السلام روايت شده :
از درمان گناه كار نااميد نباشيد.
بر اين اساس است كه مردم مؤمن و عاشقان خدا و مهرورزان به انسان نمى توانند نسبت به گناه كاران و فاسدان بى تفاوت باشند ، آنان هميشه نسبت به اسيران در بند شيطان دغدغه خاطر دارند و مى كوشند تا جايى كه ممكن است آنان را به ساحل نجات برسانند و از خطرات دنيايى و آخرتى برهانند .

در كتاب « خزينة الجواهر »عالم متقى مرحوم حاج شيخ على اكبر نهاوندى كه عمرى را در مسجد گوهرشاد كنار حرم مطهر حضرت ثامن الائمه عليه السلام به نماز و منبر و تربيت مردم سپرى كرد ، روايتى ديدم كه مى فرمايد : حضرت حق از شدت مهر و محبتش به گناه كارى كه بيدار مى شود و از گناه توبه مى كند ، لحظه توبه اش عرش را نورباران مى كند . هنگامى كه فرشتگان از سبب نورباران شدن عرش مى پرسند خطاب مى رسد كه گنهكارى از گناه دست برداشت و به درگاه من بازگشت و به عرصه گاه توبه راه يافت ، به اين خاطر عرش را نورباران كردم . بالاترين سند قطعى و يقينى مهر و محبّت خدا به بازگشت اهل فساد به صلاح و سداد كه پس از بازگشت محبوب خدا مى شوند ، اين آيه شريفه است :
قُلْ يَا عِبَادِىَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لاَ تَقْنَطُوا مِن رَحْمَةِ اللّه َ إِنَّ اللّه َ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّ اللّه َ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذلِكَ لِمَن يَشَاءُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ  .
بگو : اى بندگان من كه [ با ارتكاب گناه ] بر خود تجاوز كار بوده ايد ! از رحمت خدا نوميد نشويد ، يقيناً خدا همه گناهان را مى آمرزد ؛ زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است .