الهی با توبه مغفرت را میسر یافتم ، خود را در پیشگاه عظمتت کوچک و محقر یافتم ، از نسیم رحمتت خندانم ، از دیو نفس هراسانم ، ای جان جانم،
الهی ، ای راحت روانم ، از عشقت به پرواز در آسمانم .
الهی ، از این پس بر در دل پاسبانم ، ایمان را نگهبانم ، یادت دردل شیربین تر ازجانم ، بنده ای ناتوانم .
الهی ، به لطفت و رحمتت خوش گمانم ، بکویت چون آهوی وحشی دوانم، در وصف ذاتت جاهل و نادانم ، جز تو یار و یاوری ندانم .
الهی ، ببخشا که از گناه نگرانم ، الهی نوری ندارم ، سروری ندارم ، علمی ندارم ، توفیقی رفیق راه ندارم .
بر گرفته از کتاب مونس جان
