خدایا از هر آسايشى جز همدمى با تو،و از هر شادمانى به غير قرب تو،و از هر شغلى جز طاعت تو پوزش مى جويم،تو گفتى و گفتارت حق است كه:اى كسانى كه ايمان آورده ايد خدا را بسيار ياد كنيد و در بامداد و شامگاه او را تسبيح گوييد و تو گفتى و گفتارت حق است:«مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم«ما را به ياد كردنت فرمان دادى،و وعده فرمودى كه تو نيز از روى شرافت و عزّت و كرامت بخشيدن به ما،ما را ياد كنى،اكنون برابر با فرمانت تو را ياد مى كنيم،پس تو نيز به وعده ات وفا كن، اى يادآور يادكنندگان،و اى مهربان ترين مهربانان.
منبع : پایگاه عرفان
