الهی نامه

الهی ، در شماره زشتی از برگ درخت افزونم ، از شدت شرم لاله گونم ، دیوانه و مجنونم بخاک کویت گدائی زبونم ، عبدی دل خونم ، در چاه هوا سرنگونم ، عنایتی که خلیل آسا در ملک یقین زنم با بال دانش و عمل بسویت پر زنم ، چون عاشقان از ثنایت  دم زنم ، بر درگاهت رحمتت علم زنم ، در سرزمین بندگی قدم زنم ، بر صفحه دل از عشقت رقم زنم ، از وجود و کرامتت بر کتاب وجودم قلم زنم .
مرا جز معصیت باری نباشد               بجز عذر از توام کاری نباشد
مران از درگهت این بی نوا را          ببخش از او تو هر عذر و خطا را
تهیدستم غریبم بی نوایم                   گرفتارم ذلیلم پرخطایم
نمک خوردم نمکدان را شکستم         در رحمت به روی خود ببستم
ترا ای مهربانا عذر خواهم               به لطفت بگذر از جرم و گناهم

بر گرفته از کتاب مونس جان استاد حسین انصاریان