خورشيد بر سطح درياها مى تابد، از روى سطح آب بخار به طرف بالا حركت مى كند، در فاصله اى معين ميان هوا و زمين ابر تشكيل مى شود، پس از فعل و انفعالات شگفت آور، ابرها به صورت منابعى عظيم از برف و تگرگ و باران در مى آيد، سپس به اذن حضرت او كه مالك آسمان ها و زمين و هر چه ميان آنهاست، برف و باران بر زمين مى بارد، و همه مواد حياتى و غذائى پس از باريدن برف و باران در كره زمين فراهم مى گردد.
وَ أَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجَّاجاً، لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَباتاً، وَ جَنَّاتٍ أَلْفافاً:
و از ابرهاى متراكم و باران زا، آبى ريزان نازل كرديم، تا به وسيله آن دانه و گياه برويانيم، و باغ هائى از درختان به هم پيچيده و انبوه بيرون آوريم.
أَمَّنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَنْبَتْنا بِهِ حَدائِقَ ذاتَ بَهْجَةٍ ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُنْبِتُوا شَجَرَها .....
(آيا معبودانى كه به جهل و نادانى انتخاب كرده ايد نقشى در زندگى شما دارند) يا آن كه آسمان ها و زمين را آفريد، و به سود شما از آسمان آبى نازل كرد كه به وسيله آن باغ هائى شاداب و با طراوت رويانديم، كه از عهده شما بر نمى آيد درختى از آن باغ را برويانيد!
آيا در حوصله و قدرت كسى هست كه فعل و انفعالات سه ماهه بهار و سه ماهه تابستان را حساب كند، و ميليارها حادثه پر فايده اى را كه در بستر طبيعت به جريان مى افتد تا حبه ها و حصه ها و دانه هاى نباتى پس از باران آسمانى سر از زمين بيرون آورد، و هر يك تبديل به ده ها و صدها و هزارها مثل خود شود، تجزيه و تحليل كند؟!
ما دورنمائى از جهان طبيعت را كه گوشه اى از آن آسمان و زمين است مشاهده مى كنيم كه بر اثر هميارى و همبستگى عناصر غير قابل شماره در اين آسمان و زمين دانه ها و نباتات و محصولات و ثمرات پس از رشد لازم در اختيار ما قرار مى گيرند، و ما از آنها براى حفظ حيات و تداوم آن بهره مى گيريم.
اگر به دقت بنگريم به اين حقيقت كه قرآن مجيد هم گوياى آن است پى مى بريم كه همه اين امور جلوه مالكيت و توجه تربيتى حضرت رب العزّه در پهن دشت هستى است و اگر يك لحظه اين توجه تربيت تكوينى را از سفره طبيعت باز دارد، خيمه حيات سرنگون مى شود، و بساط زندگى موجودات زنده بر باد مى رود، و سطح كره خاك به گورستانى خاموش كه در هر گوشه اش مليون ها مرده متعفن افتاده تبديل مى گردد!!
قرآن مجيد درباره ى رزق و روزى با توجه به سطور گذشته مى فرمايد:
وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ
رزق و روزى شما و آنچه به آن وعده داده مى شويد در آسمان است.
پس سوگند به مالك و مدبّر آسمان و زمين كه آنچه را كه وعده داده مى شويد يقينى و درست است، همان گونه كه شما هنگام سخن گفتن يقين داريد سخن مى گوئيد.
منبع : پایگاه عرفان
