اى مهربان ترين مهربانان! آنچه شيطان از آرزوى باطل و بدگمانى و حسد در دل من مى اندازد، همه را ياد بزرگيت و انديشه در قدرتت، و تصميم و طرح عليه دشمنت قرار ده، و آنچه بر زبانم جارى مى كند، از فحش و بدگويى يا ناسزا به ناموس مردم، يا شهادت باطل، يا غيبت مؤمن غايبى، يا دشنام به حاضرى و آنچه شبيه اينهاست، همه را سخن به حمد و سپاست و مبالغه در ثنايت، و فرو رفتن در تعظيمت و شكر نعمتت و اقرار به احسانت و شمردن نعمت هايت قرار ده.
منبع : پایگاه عرفان
