خدايا آنچه را از فضلت بر من آغاز كردى به انجام رسان،و آنچه را از كرمت به من دادى از من مگير،و آنچه را با بردبارى ات بر من پوشاندى آشكار مكن،و آنچه را از زشتى كردارم دانستى بيامرز، خداى از تو به تو شفاعت مى جويم، و از تو به تو پناهنده مى شوم،با اميد بسيار به احسانت به سوى تو آمدم، به خوبيهايت كه بر من منّت گذارى دل بسته ام،به فراوانى كرمت تشنه ام،ابر فضلت را باران طلبم،خشنودى ات را خواهانم، آهنگ آستانت را دارم،به جويبار عطايت وارد آمدم،برترين خيرات را از پيشگاهت خواهشمندم،به جانب حضرت جمالت روانم،ذاتت را اراده دارم،كوبنده در رحمتت هستم،درمانده ام در برابر شكوه و جلالت،با من از آمرزش و رحمت آنگونه كن كه شايسته آنى و نه آنگونه كه سزاوار عذاب و انتقامم، به مهربانى ات اى مهربان ترين مهربانان.
منبع : پایگاه عرفان
