خدايا ما را از كسانى قرار ده كه شيوه هاشان آرام گرفتن به درگاه توست در حال زارى و روزگارشان آه و ناله است،و پيشانى شان در پيشگاه عظمتت بر سجده،و ديدگانشان در خدمتت بى خواب گشته است،و اشكشان از خشيت تو روان، و قلوبشان به عشقت آويخته و دلهايشان از هيبتت از جا كنده است،اى آن كه انوار قدسش براى ديدگان عاشقانش جلوه گر است و بزرگيهاى جمالش براى قلوب عارفانش ديدنى است،اى آرمان دل مشتاقان،اى نهايت آروزهاى عاشقان،از تو درخواست مى كنم دوستى خودت را و دوستى آنان كه تو را دوست دارند و دوستى هر كارى كه مرا به ميدان قرب تو مى رساند،و اينكه خودت را نزد من محبوب تر از ديگران قرار دهى و عشقم را به وجودت راهبر به سوى خرسندى ات بگردانى و شوقم را به حضرتت بازدارنده از نافرمانى ات سازى،خدايا تماشاى زيبايى وجودت را بر من منّت گذار و به من به ديده عشق و عاطفه بنگر،و روى از من متاب،و مرا نزد خود از اهل خوشبختى و بهره مندى قرار ده،از اجابت كننده،اى مهربان ترين مهربانان.
منبع : پایگاه عرفان
