از آيات و رواياتى كه ذكر شد، به اين نتيجه مى رسيم كه خداوند بزرگ و اولياى دين براى راهنمايى انسان به سوى رشد و كمال و خير و سعادت ابدى، از او مى خواهند در واقعيت هايى چون:
آسمان، زمين، شب و روز، خلقت انسان، قرآن، حيات پاكان، زندگى ناپاكان و عاقبت آنان و هر واقعيتى كه در زندگى انسان اثر تربيتى دارد انديشه و تفكر كنند، تا از حرارت انديشه به فهم و درك واقعيت ها رسيده و پس از آن هماهنگ با حقايق و واقعيت ها شده تا از اين طريق به سعادت ابد و خير جاويد برسند، تا از اين راه خود را اصلاح كرده و سپس به اصلاح ديگران بپردازند، تا از اين مسير به جهان هاى ناشناخته مادى و معنوى دست يابند.
منبع : پایگاه عرفان
