اى كه به ايمان هدايتم نمود،پيش از آنكه سپاس نعمتهايش را بشناسم،اى كه در بيمارى خواندمش،پس شفايم داد، و در حال برهنگى پوشاند مرا،و در حال گرسنگى سيرم كرد و در حال تشنگى سيرابم نمود،و در حال خوارى،عزّتم بخشيد،و در حال نادانى معرفتم بخشيد،و در حال تنهايى افزونم نمود،و در حال غربت،بازم گرداند،و رد حال ندارى،دارايم كرد،و در يارى خواهى،يارى ام فرمود،و در ثروتمندى محرومم نكرد،و از درخواست همه اينها باز ايستادم،پس او شروع به عنايت بر من نمود،
منبع : پایگاه عرفان