حضرت حسين (ع) ميفرمايد: اين گفتار پيامبر اسلام نزد من گفتار صحيح و محكمى است.
«افضل الاعمال بعد الصلاة ادخال السرور فى قلب المؤمن بما لااثم فيه:»
وارد كردن خوشحالى در قلب من در صورتى كه گناهى در آن نباشد پس از نماز بهترين عمل است.
سپس امام (ع) دنبال اين روايت داستانى را نقل كرده ميفرمايد:
يك بار غلامى را ديدم نشسته و به سگى غذا ميدهد، به او گفتم چه ميكنى؟ گفت: محزون و غصه دار هستم، ناراحت و گرفتهام رنج گرسنگى سگ را ميزدايم شايد دلم به شادى او شاد شود، غصهام از اين است كه اربابم يهودى است، مشتاق و علاقه مندم كه از بند رقيت و بردگى از آزاد شوم، حضرت ميفرمايد دويست دينار نزد يهودى بردم كه غلام را خريده آزاد نمايم، يهودى گفت غلام فداى آمدنت به درب خانهام غلام را به تو بخشيدم و باغى كه غلام در آن كار ميكند مال غلام، و دويست دينارهم براى خود شما، حضرت فرمود: من اين دويست دينار را به تو بخشيدم يهودى گفت قبول كردم و آن را به غلام واگذار نمودم، حضرت فرمود من هم غلام را در راه خدا آزاد كرده و پول و باغ را به او واگذاشتم، زن يهودى چون اين اوضاع را ديد گفت: مهريهام حلال، من مسلمان ميشوم يهودى گفت: من هم اين خانه را به همسرم بخشيدم و خود هم مسلمان ميشوم!!
منبع : پایگاه عرفان
