از فوائد خاموشى، چشيدن شيرينى عبادت و از بين رفتن قساوت قلب است و اين مسئله معلومى است، چرا كه هر گناه هم چون حجابى بين عبد و خداست و هر حجابى علّت دورى محب از محبوب است، در صورتى كه گناهان گوناگون، به خصوص گناهان متنوع زبان پرده ها بر آيينه روح الهى انسان، انداخته باشد، چگونه مى توان از عبادت لذّت برد كه چشيدن لذت عبادت به وقتى است كه بين روح عبد و مولايش فاصله اى و حجابى نباشد.
گناهان زبان از عمده ترين علل قساوت قلب است و قلب قسى از بسيارى از عنايات و بركات الهيه و فيوضات ربانيه و لطايف رحمانيه محروم است، خاموشى پيشه كنيد، تا لذت عبادت را بچشيد و دل هم چون صفحه آيينه نورانى كنيد.
چون حجاب ها برداشته شود و قساوت قلب از ميان برود، روح و دل خانه اسرار گردد و شب تيره گناه به روز طاعت مبدّل شود و يار روح پرور و دل نواز، انيس جان و هم نشين دل گردد.
آن كه رفت از نظرم گر زدرم باز آيد |
عمر رفته است كه بار دگرم باز آيد |
|
اى بسا روز كه بنشينم و خورشيد گذشت |
باميدى كه چو شب شد قمرم باز آيد |
|
در ره عشق چنان بى كس و يارم كه كنم |
شرم از سايه كه در رهگذرم باز آيد |
|
منم آن قطره در كام صدف رفته فرو |
كه خود ار باز نيايم گهرم باز آيد |
|
گر چه در ورطه غم كشتى جانم بشكست |
هم چو سيل از مژه خون جگرم باز آيد |
|
منبع : پایگاه عرفان