فارسی
دوشنبه 05 آذر 1403 - الاثنين 22 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

گوشه‏اى از عذاب اليم در قيامت

 

منابع مقاله:

کتاب   : تفسير حكيم جلد هشتم

نوشته  : حضرت آیت الله حسین انصاریان

 

امين الاسلام طبرسى در مجمع البيان از براء بن عازب نقل مى كند كه معاذ بن جبل در خانه ابو ايوب انصارى نزديك پيامبر اسلام نشسته بود، ناگهان معاذ گفت: يا رسول الله از قول حق تعالى كه در قرآن فرمود:

يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجاً «1»

روزى كه در صور دميده شود، پس شما گروه گروه به قيامت در آئيد.

مرا خبر ده، حضرت فرمود: اى معاذ از مسئله ى عظيمى پرسيدى، پس پيامبر گريست و فرمود: ده صنف از امت به طور گروه گروه محشور مى شوند كه خدا آنان را از مسلمانان امت جدا كرده و صورت هايشان را به اين صورت ها تغيير داده است:

1- گروهى به صورت بوزينه باشند

2- جمعى به صورت خوك

3- بعضى نگونسار باشند، به اين طريق كه پاهايشان از بالا و صورت هايشان از زير و آنان را به صورتشان به محشر بكشند.

4- بعضى كور باشند و با همان كورى رفت و آمد كنند.

5- عده اى كر و لال باشند كه چيزى را فهم ننمايند.

6- بعضى زبان خود را بمكند و عوض آب از زبانشان چرك روان باشد به نحوى كه اهل قيامت آنان را پليد شمرند.

7- گروهى بى دست و پا باشند.

8- عده اى به تنه هاى درخت آتشين آويخته اند.

9- جمعى از مردار گنديده تر باشند.

10- بعضى لباس از سرب گداخته بر تن دارند كه همه اندامشان در آن پوشيده باشد و به پوستشان چسبيده است.

1- اما آنان كه به صورت بوزينه اند، كسانى هستند كه در ميان مردم سخن چينى نمامى مى كردند.

2- آنان كه به صورت خوك باشند آنانى هستند كه دچار كسب حرام بودند.

3- نگونساران ربا خوارانند.

4- كوران حاكمان جائر و ستم كارند.

5- كوران و لالان آنانند كه نسبت به اعمال خود دچار عُجب بودند.

6- كسانى كه زبان خود را مى مكند عالمان و قاضيانى هستند كه اعمالشان مخالف اقوالشان مى باشد.

7- دست و پا بريده ها آزار دهندگان همسايگانند.

8- آويختگان به درخت آتشين جاسوسان بر ضد مردم نزد سلطان اند.

9- گنديده تر از مردارها اشخاصى هستند كه غرق در شهوات و امتناع كنندگان از پرداخت حقوق مالى مانند خمس و زكات اند.

10- پوشيده هاى به لباس سرب گداخته فخر فروشان به مردم و متكبران اند. «2» اين ده طايفه بر اساس آيات قرآن و روايات پس از محاكمه، محكوم به عذاب اليم مى شوند، عذابى كه محصول نيات پليد و اعمال زشت خود آنان است.

 

گوشه اى ديگر از سبب عذاب اليم

«عن ابى عبدالله قال: ثلاثة لا يكلمهم الله تعالى و لا يزكيهم و لهم عذاب اليم منهم المرءة توطى «على» فراش زوجها:» «3»

خداوند با سه طايفه سخن نمى گويد و آنان را از آلودگى پاك نمى كند و عذاب اليم براى آنان است از اين سه طائفه زنى است كه مردى اجنبى را در بستر همسرش به خود راه دهد و مرتكب زنا گردد.

«عن ابى عبدالله قال: اميرالمؤمنين (ع): الا اخبركم باكبر الزنا؟ قال: هى امرءة توطى ء فراش زوجها فتاتى بولد من غيره فيلزمه زوجها فتلك التى لا يكلمها الله و لا ينظر اليها يوم القيامة و لا يزكيها و لها عذاب اليم.» «4»

امام صادق (ع) از اميرمؤمنان روايت مى كند كه آن حضرت فرمود: آيا شما را به بزرگ ترين زنا آگاه نكنم؟

بعد فرمود: آن عمل زنى است كه مرد اجنبى را به بستر شوهر خويش راه دهد و از آن اجنبى فرزندى بياورد و او را به شوهر خود نسبت دهد، پس خدا با آن زن سخن نمى گويد و روز قيامت بر وى نظر رحمت نمى اندازد و او را از گناهش پاك نكند و براى او عذاب دردناك باشد.

«قال ابوعبدالله: من اكل من مال اخيه ظلماً و لم يرده عليه اكل جذوة من النار يوم القيامة:» «5»

حضرت صادق (ع) فرمود: هر كس پاره اى از مال بردار دينى [يا انسانى خود را] به ستم بخورد و آن را به او بازنگرداند در روز قيامت پاره اى از آتش خواهد خورد.

عن ابى جعفر (ع) قال: ان فى جهنم لجبلًا يقال له الصعدى و ان فى الصعدى لوادياً يقال له سقر و ان فى سقر لجبا يقال له هبهب كلما كشف غطاء ذلك الجب ضج اهل النار من حره و ذلك منازل الجبارين: «6» حضرت باقر فرمود: به يقين در دوزخ كوهى است كه آن را صعدى گويند و در آن كوه درّه اى است كه آن را سقر ناميده اند، و در آن سقر چاهى است كه آن را هبهب خوانند، هر بار كه پرده از روى آن چاه برگيرند از شدت حرارتش اهل دوزخ فرياد كنند و آن چاه جايگاه بيدادگران و جباران است.

«عن ابى ولاد الحناط قال: سمعت ابا عبدالله (ع) يقول: من قتل نفسه متعمداً فهو فى نار جهنم خالداً فيها:» «7»

ابى ولاد حناط مى گويد از حضرت صادق (ع) شنيدم مى فرمود: هر كس خودكشى كند و عمداً به دست خود به عمرش خاتمه دهد در آتش دوزخ جاويدان خواهد بود.

«عن ابى عبدالله انّه سئل عمن قتل نفساً متعمداً قال: جزاءه النار:»

از حضرت صادق سئوال شد: درباره ى كسى كه كسى را از روى عمد به قتل برساند فرمود: پاداشش آتش است.

 

 

 

پی نوشت ها:

 

______________________________

(1)- نبأ 18.

(2)- مجمع البيان ج 10 ص 423 تفسير سوره ى نبأ.

(3)- عقاب الاعمال ص 600.

(4)- عقاب الاعمال ص 600.

(5)- عقاب الاعمال 623.

(6)- عقاب الاعمال 626.

(7)- عقاب الاعمال 631.

 


منبع : پایگاه عرفان
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب

عوامل ماندگاري و گسترش دائمي امواج نهضت کربلا (1)
ام‏كلثوم در كربلا
شناخت حق امام حسين عليه السلام (1)
كشته شدن سردار ابن مطيع
کربلا 62 خيمه داشت
آسیب شناسی اجتماعی کوفه از صدر اسلام تا قیام ...
قاسط بن زهير تغلبى‏
یاران شهید امام حسین علیه السلام
نماز، محبوب حسين (ع)
بررسی مباحث‏ بلاغی در صحیفه سجادیه

بیشترین بازدید این مجموعه

ولادت با سعادت هفتمین آفتاب عالم تاب امامت حضرت ...
مال حلال و حرام در قرآن و روايات‏
قابل توجه زنان آزاردهنده به همسر
اسم اعظمی که خضر نبی به علی(ع) آموخت
آثار ایمان به خدا در زندگی
گذری بر فضایل حضرت زهرا سلام الله علیها
"قرآن صاعد" یعنی چه؟
سوره ای از قران جهت عشق و محبت
کرامات و معجزات حضرت فاطمه زهرا (س) (2)
متن دعای معراج + ترجمه

 
نظرات کاربر

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^