اى كه به رحمانيّتش چيره شد،در نتيجه عرش در ذاتش پنهان شد،آثار را با آثار نابود كردى،و اغيار را به احاطه كنندگان افلاك انوار محو نمودى،اى كه در سراپرده هاى عرشش پرده نشين از اين شد كه ديده ها او را دريابد،اى آن كه به كمال زيبايى اش تجلّى كرد،پس تحقق يافت عظمتش از روى استيلا و برترى چگونه پنهان شوى و حال آن كه نمايانى،يا چگونه غايب شوى و حال آن كه ديده بانى و حاضرى،همانا تو بر هرچيز توانايى،و سپاس تنها از آن خداست،خداى يگانه.
منبع : پایگاه عرفان
