فرازی از مناجات شعبانیه - ترجمه حضرت استاد حسین انصاریان

خدايا برايم نيرويى نيست كه خود را بوسيله آن از عرصه نافرمانى ات بيرون برم،مگر آنگاه كه به محبّتت بيدارم سازى،و آنچنان كه خواستى باشم،پس تو را شكر گذارم، براى اينكه در آستان كرمت واردم كردى،و هم اينكه دلم را از آلايه هاى غفلت از حضرتت پاك نمودى.خدايا بر من نظر كن،نظر به كسى كه صدايش كردى و تو را اجابت كرد،و به يارى ات به كارش گماشتى و او از تو اطاعت كرد،اى نزديكى كه از فريفتگان دور نمى شود،و اى سخاوتمندى كه از اميد بستگان به پاداشش دريغ نمى ورزد