فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی - ترجمه حضرت استاد حسین انصاریان

!اى محبوب آن كه به تو دوستى ورزيد،اى نور چشم كسى كه به تو پناه آورد و براى رسيدن به تو از ديگران گسست،تو نيكوكارى  و ما بدكارانيم،به زيبايى آنچه نزد توست،از زشتى آنچه پيش ماست درگذر،پروردگارا كدام جهلى است كه جود تو گنجايش آن را نداشته باشد،و كدام زمان طولانى تر از مهلت دادن توست،در كنار نعمتهايت ارزش اعمال ما چيست،چگونه اعمال خود را بسيار انگاريم،تا با آنها با كرمت برابرى كنيم،بلكه چگونه بر گنهگاران تنگ شود آنچه از رحمتت شاملشان شده؟،اى گسترده آمرزش،اى گشاده دست به رحمت،