اى آن كه به باورهاى گذرا بر دل نزديك و از چشم انداز ديدگان سر دور است، و آنچه را هستى پيش از آنكه پديد آيد مى داند،اى آن كه در گاهواره أمن و امانش خوابانيد مرا و به جانب آنچه از نعمتها و احسانش كه بى دريغ به من بخشيد بيدارم كرد و دستهاى حوادث و آفات را با دست لطف و قدرتش از من بازداشت.
منبع : پایگاه عرفان
