خداى من اين مهار نفس من است كه به پايبند مشيّت بستم،و اين بارهاى سنگين گناهان من است كه به پيشگاه عفو و رحمتت انداختم، و اين هوسهاى گمراه كننده من است كه به درگاه لطف و مهرت واگذاشتم.بار خدايا!اين صبح مرا انگونه آغاز كن كه با پرتو هدايت و با سلامت دين و دنيا همراه باشد و شبم را سپرى ساز از نيرنگ دشمنان و نگاهبانى گردان از هلاكتهاى هواى نفس، كه به يقين تو به هر چه بخواهى توانايى،فرمانروايى را به هر كه بخواهى عنايت مى كنى،و از هر كه بخواهى باز مى ستانى،و هركه بخواهى عزت مى بخشى،و هركه اراده كنى به ذلت مى نشانى، خوبى بدست توست،همانا بر همه چيز توانايى،شب را در روز درمى آورى،و روز را در شب،زنده را از مرده بيرون مى آورى،و مرده را از زنده، زنده،و هر كه را بخواهى بى حساب روزى مى دهى.معبودى جز تو نيست.
منبع : پایگاه عرفان
