بصيرت از ديدگاه امام على، عليه‏السلام‏

اميرالمؤمنين، در يكى از خطبه‏هاى خود، به موضوع تفاوت‏هاى أعمى و بصير اشاره كرده‏اند. ابن أبى الحديد و ابن ميثم در شروح نهج البلاغه‏ خود به اين موضوع پرداخته و مرحوم خويى و شارحان ديگر با دانش خود آن را تجزيه و تحليل كرده‏اند. اين بخش از خطبه بيش از چهار خط نيست، ولى به اندازه چهار ميليون خط، معنا در اين خطبه گنجانده‏اند كه اين كارى خدايى است. اين روايت را اهل سنّت نيز با مقدارى تفاوت از وجود مبارك اميرالمؤمنين، عليه‏السلام، نقل كرده‏اند كه در زيبايى و بلاغت كم‏نظير بوده‏ و يك جمله آن چنين است:
«و إنما الدنيا منتهى بصر الأعمى، لا يبصر مما وراءها شيئا».
پايان و سرانجام ديدگاه كوردل دنياست و غير دنيا هيچ چيز را نمى‏فهمد.
در حالى كه دنيا اول كار است نه آخر آن. دنيا مقدمه آخرت است و زندگى در آن زندگى‏اى مقدماتى است.