اميرالمؤمنين، در يكى از خطبه‌هاى خود، به موضوع تفاوت‌هاى أعمى و بصير اشاره كرده‌اند. ابن أبى الحديد و ابن ميثم در شروح نهج البلاغه خود به اين موضوع پرداخته و مرحوم خويى و شارحان ديگر با دانش خود آن را تجزيه و تحليل كرده‌اند. اين بخش از خطبه بيش از چهار خط نيست، ولى به اندازه چهار ميليون خط، معنا در اين خطبه گنجانده‌اند كه اين كارى خدايى است. اين روايت را اهل سنّت نيز با مقدارى تفاوت از وجود مبارك اميرالمؤمنين، عليه‌السلام، نقل كرده‌اند كه در زيبايى و بلاغت كم‌نظير بوده و يك جمله آن چنين است:
«و إنما الدنيا منتهى بصر الأعمى، لا يبصر مما وراءها شيئا».
پايان و سرانجام ديدگاه كوردل دنياست و غير دنيا هيچ چيز را نمى‌فهمد.
در حالى كه دنيا اول كار است نه آخر آن. دنيا مقدمه آخرت است و زندگى در آن زندگى‌اى مقدماتى است.
منبع : پایگاه عرفان
